W oparciu o Zasadę 6 Krajowego Standardu Gospodarki Leśnej FSC® w Polsce (FSC-STD-POL-01-01-2013 PL), w szczególności wskaźnik 6.4.1. Zarządzający lasami o dużych powierzchniach wyznacza, zachowuje i zaznacza na mapach przykłady istniejących w krajobrazie ekosystemów (tzw. ekosystemy referencyjne, Representative Sample Areas). W pierwszej kolejności, jako ekosystemy referencyjne wyznaczane są powierzchnie w stanie naturalnym lub maksymalnie zbliżonym do naturalnego. Takie obszary, stosownie do ich planów są pozostawione bez ingerencji w naturalnym stanie. Są one wyłączone z użytkowania w ramach gospodarki leśnej, przede wszystkim z pozyskania drewna. W sytuacji wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, dopuszczalne jest ścięcie niebezpiecznego drzewa i pozostawienie go na gruncie w nienaruszonym stanie do naturalnej śmierci i rozkładu drewna.
Ekosystemy referencyjne mogą być wyznaczone według następujących kryteriów:
•    powierzchnie, których użytkowanie jest znacznie utrudnione, bądź nie racjonalne ekonomicznie,
•    rezerwaty przyrody bez dokumentów planistycznych, co do których nadleśnictwo nie stwierdza potrzeby prowadzenia żadnych zadań w najbliższych latach albo obszary w rezerwatach przyrody posiadających plan ochrony, który wskazuje powierzchnie objęte ochrona bierną,
•    drzewostany wyłączone z użytkowania na podstawie Planów Zadań Ochronnych dla obszarów Natura 2000,
•    powierzchnie siedlisk uznane za HCVF 3.1, gdzie nie występują szczególne potrzeby przyrodnicze wymuszające prowadzenie działań,
•    pozostawione na rębniach, do naturalnego rozpadu, kępy ekologiczne,
•    źródliska, śródleśne bagna.
Nadleśnictwo Czerwony Dwór prezentuje lokalizacje wyznaczonych ekosystemów referencyjnych, stanowiących całe wydzielenia, na załączonej mapie.